Meten is weten en de cijfers spreken voor zich. In de meeste gevallen klopt dat zeker. Alleen zo saai om telkens enkel statistieken en nummers te moeten lezen, vind je niet?! Hoeveel sprekender is het wanneer mensen die gebruik maken van de zorg zélf vertellen hoe zij de zorg ervaren? Hoe waardevol is het om eens een gezicht achter een patiëntennummer te zien? Om uit eerste hand te horen hoe zij daadwerkelijk vooruitgaan door de verleende zorg en hoezeer hun kwaliteit van leven verbeterd is?
Achter ieder gezicht schuilt een verhaal. De mooiste verhalen zijn die waarin de bevlogenheid van mensen voelbaar wordt. Waarover je ook schrijft, als het hart erbij betrokken wordt dan gaat het leven. Het onderwerp maakt daarom niet zoveel uit. Geen stoffige opsomming van feiten of gebeurtenissen, maar de beleving en de bezieling staan in mijn verhalen centraal. Omdat ik vanuit een menselijk perspectief schrijf, resoneert het in de meeste gevallen bij de lezer. En dat is wat je uiteindelijk wilt: een lezer die geboeid is en zich betrokken voelt bij wat je vertelt. Een mooiere boodschap van jezelf of jouw organisatie is er niet.
"Toen mijnschoonvader plotseling overleed, zakte de grond onder onze voeten vandaan. Hij was ineens weg. Compleet verslagen moesten we door deze eerste periode heen. Op een gegeven moment vonden we stukken tekst van hem op zijn computer. Stukjes levensverhaal, gedichten en mijmeringen. Hij had ons zomaar een waardevolle schat achtergelaten. Het is bijna niet te omschrijven hoeveel troost we uit deze teksten hebben gehaald. Zo voelde het alsof hij toch een beetje bij ons is gebleven."
“Een goed en enthousiast interview gehad. Minke is flexibel en duidelijk in haar communicatie, kortom een fijne samenwerking!”
Guido Terpelle
:
taxateur bij Donatus
“Mam, ik voel me niet zo lekker”, zegt onze oudste tegen me tijdens onze busrit omhoog. De buschauffeur heeft er zin in want hij rijdt als een bezetene de steile berg op, zo langs de afgrond zonder vangrail. Dat hij een door de wol geverfde chauffeur is, blijkt wel als hij de bus gladjes door elke haarspeldbocht heen manoeuvreert. Ik ben er niet echt gerust op, ondanks zijn ervaring. Hoe vaak heb ik die nieuwsberichten over busongelukken voorbij zien komen? Ik ril.
“Als je zelf geen plannen maakt, word je opgenomen in de plannen van een ander. ”Mijn cliënte knikt instemmend. Ze begrijpt maar al te goed waar dit over gaat. Sinds ze terug is van haar reis naar Australië, waar ze twee maanden alleen doorheen reisde, wordt er aan haar getrokken. “Allemaal lieve mensen hoor”, verzekert ze me. “Maar het verstikt me zo.”